Nåke som virkelig høyrer hausten til er varm eplekake med vaniljeis til. Eg var så heldig at mamma frakta nåken kg med epler med seg heime ifrå, då ho kom til Trondheim i slutten av august. Så då måtte det jo bli eplekake av Eike-eplene her i Trøndelag og.😁

Oppskrifta fant eg hos Meny.

Annonsørinnhold

NÅ: 24 superkule julekalendere på tilbud

Du treng:

• 250 g brunt sukker
• 100 g kvitt sukker
• 270 g kvetemjøl
• 4 egg
• 1.5 dl fløyte
• 170 g smør
• 1 ts bakepulver
• 1.5 ts kanel
• 1 ts kardemomme
• 1 stk vaniljestang (frøa)
• mange epler! I oppskriftq står det 5, eg hadde minst 10 stk, der varierer på størrelsen og på kor mykje epler du vil ha i kaka.

Slik gjer du:

• Skrell epler og kutt dei i ønska bitar. Legg epla i vannbad med litt sitron over seg så dei ikkje blir brune.
• Smelt smør og sett kjelen av varmen. Hell i kremfløyte.
• Skrap frø fra vaniljestang ut med ei lita skeig. Pisk deretter egg, vaniljefrø og sukker til eggedosis.
• Når eggedosisen er klar sikter du forsiktig inn ca 1/3 av dei tørre ingrediensene.
• Vend deretter vekselsvis inn smør- og fløyteblanding og dei tørre ingrediensene. Når alt et godt blanda vender du inn eplebitane.
• Kle ei rund kakeform på ca 22cm med bakepapir i bunn, og smør sidene godt inn med smør. Eg hadde og skivet mandler som eg pynta kanten med før eg helte i røra.
• Legg gjerne nåken eplebåtar på toppen og strø med litt kanel og perlesukker.
• Steik mindt i ovnen på 180 grader i ca 1 time. For å finne ut om kaka er ferdig kan du stikke ein grillpinne inn i sentrum av kaka, kjem den ut uten kakedeig på seg er kaka ferdig.
• Lager du dobbel porsjon i langpanne skal kaka steikes nederst i ovnen.
• La eplekaka avkjøle seg før du tar den ut av forma.

Så er eplekaka klar til å nytast!👌🏼Server gjerne med vaniljesaus eller vaniljeis 😋

Kvar sommarferie prøver eg å ha minst ein stortur til fjells. I år var ingen unntak, og eg fekk for meg at eg måtte på den siste toppen i Uskedalen som eg ikkje hadde vært på, nemlig Englafjell. Eg har alltid sett på den toppen som litt umulig å nå uten å måtte gå rett opp ei steinrøys, og det var nok mykje rett i den tanken..

Turen starta øverst på Eik, der vi gjekk innøve mot Flåtene og inn Eikedalen. Når du kjeme inn så tenke du at dette må være ein blindvei, men nei, du må bare klatre.😅

Annonsørinnhold

Kjempetilbud hos strømmegigant: Få halv pris livet ut

Når ein kjeme opp på toppen av Eikedalen, så går turen rett mot venstre. Går ein til høgre så kjem ein til Manen, eller ned mot Husnesfjella.

Det er vatn å hente heile veien opp til rundt 800-900 m. Etter det er det så og sei kun stein.

Ka då bratt? God vinkel? Veldig bratt. Godt eg ikkje var i kjelleren her då vertfall 😂

På toppen er det heilt flatt. Rett og slett ei stor steinrøys. Til høgre i bildet kan ein sjå Ulvanåso. Der var eg, Marte og Maren på sommartur i 2014.

På veg opp så var vi ikkje heilt sikre på om vi skulle gå ned igjen samme veien. Men når vi kom opp på toppen så var vi veldig sikre på at vi ville gå ned ein anna vei enn den vi gjekk opp😅

Turen gjekk heimøve ned mot Fet. Her var det egentlig til dels dårlig merka med raud T, men så lenge vi ikkje gjekk vidare i frå ein T før vi såg neste så gjekk det bra. Vi kom til dette rare fenomenet som ein kan sjå på bildet til høgre under her. Midt oppå fjellet ligg det store steinrøyser med kvit stein. Egentlig veldig fasinerande, og eg lurer så på kor den kjeme i frå. Kor har isen dradd den med seg i fra liksom. 🤔

Forstår ikkje heilt korleis det er mulig å gå verken opp eller ned her egentlig. 🤷

“En dag skal alt dette bli ditt”

Besto har alltid sagt at Englafjell er eit fjell eg ikkje trenge å gå på. “det kan ikkje være nødvendig”, seier ho, fordi det er så bratt. Og ja, bratt var det, men det ser faktisk 100% verre ut i fra nedsida. Det ser egentlig ikkje ut til at det er mulig å gå her, men det var jo det. Så Besto, dette gjekk heilt fint. At det var bratt på toppen var ingenting å bekymre seg for, det var verre for kroppen i dagane etterpå 😅

Ei venninne av meg fekk sin første gutt i april, og det har aldri passa slik at eg har fått møtt han. Egentlig ville eg ha gave med meg når eg møtte han, men no har det rett og slett gått så lang tid at eg måtte strikke nåke nytt.. 🙈 Dennen buksa er så mjuk og god, i deilig baby merino fra Drops. Fargen elsker eg, så kul og ikkje typisk gutt. Eg liker egentlig best å strikke litt kjønnsnøytralt, slik at strikketøyet kan bli brukt til fleire i ettertid. Uansett så fekk eg sendt av gårde denne pakken i forrige veke, og no må dei bare vente på at lillegutt skal vokse inn i den 😁

Ankerskyse – str 6 mnd – Drops baby merino – pinne 3

Eg bruker strikkemølle til reimene, det går så mykje fortare enn å strikke. Det er virkelig å anbefale HER får du tak i ei til rimelig pris 😁

Go`klumpen bukse – Klompelompe – Str 3-6 mnd – Drops baby merino – Pinne 3