Haha, ja det er sant som overskrifta seier, vi har no flytta inn vår 3. leilighet her i Florida. Etter å ha budd 2 mnd, 1 time inni skogen, har vi endelig fått leilighetene vi blei lova før vi kom tilbake fra Arizona. Det er ikkje nåke nytt at dette året har bydd på litt fleire nedturar enn ein hadde håpa på, men alt i alt så er vi no super takknemlig for at vi får nyte dei to siste vekene så nært stranda. 😊
Her er utsikten i frå balkongen vår. Vi har ikkje sol på den då, men med bassenget rett utanfor døra så har vi det rimelig fint ja 😊
Og ikkje minst bassengområdet! Åhh, no får vi bare satse på nydelig vær framover og. ☀️ Det hadde vært deilig med nåken gode soldagar no før vi skal vende snuten heimover mot Norge! Det er ikkje mange dagane igjen før ferien til Vegard er her, så vi må vel kanskje begynne å planlegge litt snart. Heimreise-billetten er ikkje bestilt enda, så vi har fortsatt litt tid på oss. Vi veit i alle fall at det er ein del folk som kunne tenka seg å ha oss heim fortast mulig 😅
No skal vi i alle fall nyte dei siste vekene her nede, samtidig som vi får unnagjort alt av praktiske ting som salg av bil, stenging av bank, forsikring og slikt. Plutselig er vi heime! 😃
Når vi sto opp på lørdag gjekk vi bortover til Atlanttic station. Dette var eit relativt nytt område som hadde butikkar, kafear, restaurantar og kino, litt som eit underholdningsområde. 😊 Her starta vi dagen med ein kaffi i parken, som Martin kalla den. Hehe, litt morsomt var det jo at parken var i kunstgras 🙊, men koselig var det uansett! Eg ser for meg at det må ha vært magisk der i vinter med juletre, boder og god stemning.
Synes denne var så genial! Her kan du ta ei bok med deg, og levere tilbake ei anna. På den gang går bøkene på ein evig rundgang, og kan bli lest av fleire. 😊 Ja, til slike rundtom i Norge! Om det ikkje finnes allerede?
Etter parkturen vår tok vi Uber vidare til ein nabolags-festival. Her var det enormt med boder som solgte kunst, hobbyting, lokale ting og mat. Gata var eeeevig lang, og vi satte mål om å gå gjennom heile. Det var så ekstremt varmt her og, så vi følte vi var på vei til å smelta vekk når vi endelig fant oss ein bar som viste Champions Leauge finalen på stor tv-skjerm. Vegard var rimelig fornøyd, og det var vel vi to andre og. 🙊
I og med at denne festivalen var midt i eit boligområde så satt mange av beboerane utfor husa sine, hadde fest og koste seg gløgg. Det såg så utrulig koselig ut, og nett der og då skulle vi ønske at vi budde der.😊
På kvelden tok vi turen på ein mexicansk restaurant i nabolaget til Martin. Vi hadde med oss ein kompis av Martin som snakka og fortalte om ting i eit sett. Plutselig hadde vi vært der i 4 timar og bare ete god mat, hatt mykje god drikke og eksepsjonelt godt selskap. Tida flyt i godt lag ja!😊 Eg var så trøtt og ferdig når vi gjekk der i frå, men mannane måtte bare innom ein siste bar før det stengte. Eg trur vi var heime i 3-4 tida(?), så ein kan sei vi sov godt og lenge når søndagen kom ja!🙊
Søndagen brukte vi kun til shopping, kjørte rundt i byen, åt på Cheesecake factory og var på kino og såg Wonder Woman! Vi hadde ei fantastisk fin langhelg i Atlanta, og fekk sett mykje av det byen har å tilby. Mandags morgon vendte vi snuten sørover mot Florida igjen. Takk for at vi fekk komme Martin! 😊
Fredags kveld var det duka for konsert i Atlanta! Vi tok Uber sør i byen, ned til Lakewood Amphitheatre, superklare for kvelden! Vi var heldige og hadde fått billettane til rundt 25$ kvar. Dette var fordi vi skulle sitte på plenen rundt, og ikkje på stolar under tak. Men, no var det jo ikkje for å få sett artistane vi var der, vi var der vel meir for å høyre musikken, eller ka? 😅
Det var ikkje bare Train som skulle spele denne kvelden. O.A.R, eit Amerikansk band som visst er veldig populært blandt collegestudentar skulle spele, og Natasha Bedingfield. O.A.R hadde musikk som vi såg for oss. Litt usikker på korleis eg skal forklare det, men kanskje litt Green Day light? Nei eg veit ikkje heilt egentlig. Veldig typisk amerikansk ja, men heilt greit som oppvarming for vår del 😊
Først fant Martin, eg og Vegard oss ein plass midt på plenen. Rimelig tettpakka med folk vil eg sei, men veldig koselig! Og så lenge det ikkje blei regn, så var det veldig kjekt å kunne sitte på plenen slik. Fekk skikkelig festivalfølelse, sjølv om det bare var for ein kveld. 😊
Stort og fint område!
Og rett før konserten starta så kom Linda og Eirik og! 😊
Train har blandt anna sangar som “Hey Soul Sister”, “Drops of Jupiter”, “Play that song” og “Marry me”. Vi hadde hørt og kunne overrskande mange av sangane dei spelte. Så vi koste oss enormt masse heile kvelden, og sang sjølvsagt med der vi kunne (som var overraskande mange sangar😅)
Etter konserten for vi vidare til ein bar på andre sida av byen. Her blei vi sittande i fleire timar, og fekk litt sjokk når vi såg at klokka var blitt 02:30. Då var det bare å få i seg litt nattmat og kjøre heimover til leiligheten igjen. Vi skulle jo utnytte lørdagen til det fulle og! 🙊
Forrige torsdags kveld, etter at Vegard var ferdig på jobb, satt vi oss i bilen og vendte snuten mot Atlanta, Georgia. Sist vi var det var det ikkje mykje turistting vi fekk gjort, så det var det som var på planen for denne langhelga. Eg var så lur å satt meg bak rattet og kjørte alle dei 4-5 timane det tar å kjøre nordover. Planen min er nemlig at Vegard då må kjøre heimover på mandags morgon 😎 Vi ankom leiligheten til Martin rundt 1 på natta, og då var det bare å hoppe i køya og gjere seg klar for morgondagen.
Her er utsikten Martin har i fra balkongen sin. Det som slår meg er at Atlanta er ein enormt grønn by. Kor enn du snur deg så er det grønt og frodig.🤔
Fredagen starta vi rolig med ein tur på den lokale Starbucksen før vi tok ein Uber ned til jobben til Martin. Her fekk vi sett kontoret hans og kor han bruker dagane sine, før vi gjekk ut på campus for å få i oss litt lunch.😊
Etter lunchen tok eg og Vegard Uber ned til Georgia Aquarium, det største akvariumet på den vestlige halvkule. 😊
Akvariet var innendørs og ligg veldig sentralt i Atlanta by.
Forran to enorme Groupera. Ane ikkje om det finnes eit norsk navn på den typen fisk ein gang. 😅
Det var eit fantastisk bra delfinshow der og, så det kan virkelig anbefales! Følte dette showet var verdt billettprisen aleine.😊 Det var ikkje lov med filming eller bildetaking der inne.
Pingvinane var rimelig kule! Bada og kosa seg rundtom.
Piraya.. Fysh for nåken skapningar! Ser veldig uskyldige ut, men når dei angriper så ser det virkelig ikkje fint ut..😐
Albinoaligator.
Vi var inne i ein undervannstunell, lik som vi var i i Barcelona for nåken år siden. Her fekk vi sett alle fiskane som var inni den store akvarietanken/ bassenget.
Dei holdt presentasjon mens dei mata fiskane. Her kjem det ei massiv rokke/ stingray forbi. Det er vel samme fisken eg fiska på stang i oktober, innlegger finn du HER. Denne var vel bare ein smule større, og heldigvis for det! 😅
Det mest spektakulere med heile akvariet må ha vært denne kvalhaien.Dei var så enormt store, det er kanskje ikkje så rart då det er verdens største fisk og hai! 😅 Dei er heldigvis ikkje farlige for oss mennesker, då dei kun ete plankton. Veldig fasinerande dyr i alle fall! 😊
Etter akvariet tok vi turen gjennom OL-parken som ligg her. Denne er bygd i forbindelse med sommer OL i Atlanta i 1996. 😊
Parkområdet.
Rundt fontenen av ringar var det mange forskjellige flagg. Vi konkluderte med at det må ha vært dei landa som har arrangert sommer OL før 96? 🤔
Lykkelig mann fekk seg endelig ein is! 😎
Deretter for vi å møtte Martin for ein kjapp middagsbete før vi skulle ut på konsertar. Etter ein liten time heime heiv vi oss igjen i ein Uber (Uber er gull i slike storbyar her borte.) og kjørte vidare til Lakewood Amphitheater. Her skulle vi på konsert, men det får komme i eit anna innlegg 😊
Vi har ein liten miniferie/langhelg hos Martin i Atlanta i helga! Vi kosar oss gløgg, tar dagane med ro og er skikkelige turistar. Har vært i akvariet, gått tur i parkar, vært på konsertar og festival og bare nytt dagane. Vi er veldig heldige som har Martin her i USA, og ikkje minst at han bur så nært som kun 4-5 timar unna oss. Er jo bare ein liten kjøretur det.😎
At Atlanta er ein storby i forhold til Crestview/Destin, der vi bur i Florida, det er det i alle fall ikkje tvil om. Når vi kom inn til sentrum på torsdags kveld så var vi plutselig inne på ein 16-felts motorvei med bilar over alt. Heldigvis blei eg litt vane med motorveikjøring når vi budde i Phoenix, så panikken tok meg ikkje. Egentlig så er det ikkje så veldig vanskelig å kjøre på slike veiar, det er bare alle dei andre idiotane rundt deg du må være forsiktig med.. 😉
Martin bur supersentralt, i eit av bygga på bildet, så vi lider ingen nød! No skal vi ta turen ut for ein bedre mexicansk middag og deretter kanskje sjå kva utelivet i Atlanta har å by på. Fleire bilder i frå dagane våre kjem når eg får tida til å sette meg ned med bildene. 😊 Ha ein fin søndags morgon, enn så lenge!
Her kjem enda eit innlegg som burde komt ut for ein evighet siden. Men no trur eg faktisk eg er heilt ferdig med innlegg i fra Arizona, og vi kan vidare kun fokusere på Florida og den siste mnd vi har igjen her. Så over til Bon Jovi konserten vi var på.
Endelig skulle ein liten drøm bli oppfylt, eg skulle få gå på Bon Jovi konsert! Heilt i fra eg var lita så kan eg huske at pappa spelte CD´ane på full guffe, og då kom det jo ganske naturlig at tekstane blei printa i hovudet og musikken falt i smak. I seinare tider kan eg ikkje sei at eg har hørt nåke spesielt på dei nye platene som har komt ut, det er vel meir eller mindre dei gode gamle som sitt brent fast på minnet. Så når vi såg at Bon Jovi skulle ha konsert i Phoenix var det ikkje nåke tvil, billettane blei kjøpt minst 6 mnd i forveien! 😅
Vi var fleire Nordmenn på konsert, men Eg, Vegard, Linda, Eirik og Dorthe satt sammen. Og sjølv om vi satt langt vekke, så vil eg sei vi satt rimelig bra plassert i forhold til å få sjå alt som skjedde på scenen. 😊
Og for ein stemning! Nei, det kan ikkje beskrivast, det må faktisk opplevast. Eg trur nesten eg hadde konstant frysning gjennom heile åpningsshowet og sang med på så og sei alle sangane fra start til slutt. Eg var så hås og ødelagt på søndagen, men GUD så verdt det! Eg hadde jo sjølvsagt hørt meg gjennom den nye plata deiras, så det var ikkje mange sangar som kom utenom meg den kvelden 😅
Enormt med folk! Og ein heilt fantastisk konsert i fra ende til annen! Stemningen i salen var heilt rå. Alle sang og var med heile konserten. Og det må ha vært heilt umulig å ikkje kose seg på ein sånn kveld😃 No hadde det vært kjekt å fått opplevd Bryan Adams og Bruce Springsteen av dei gode gamle og, så vi får ha det på ei lita liste 🙈
Etter konserten bestemte eg og Linda oss for at vi skulle ut på byen. Når vi først var i sentrum av Phoenix, koffor ikkje bare teste ut utelivet i samme slengen. Så mens Vegard, Eirik og Dorthe tok taxi heim, tok eg og Linda sykkeltaxi og ba han sykla oss til den beste uteplassen i byen. Den låg sjølvsagt inni eit smug😅 Det var ein typisk student-uteplass med heilt fjern musikk, men det hindra nå ikkje verken meg eller andre å danse. Og vi blei jo sjølvsagt til det stengte, så eg trur ikkje vi klarte å komme oss heim før i 3 tida den natta. Haha, godt vi har vært ute å reist før ja!😎
Hooowdyy! Altså ja.. Eller nei. Vi er ikkje tilbake i Arizona, eg er bare supertreig med å få lagt ut dette innlegget i fra ein tur vi var på i januar(!). Vi er fortsatt i Florida, men det har vært litt overskya i nåken dagar så vi har fått gjort litt inneaktivitetar og komt litt ajour med ting på dataen. Så på grunn av at eg er treig, og har glømt vekk dette innlegget litt så kjem det no. Men bedre seint enn aldri vel? 😅 Eg har lagt ut ein film i fra denne turen vår til Cowboybyen, og den kan dåke finne HER.
Så vidare til eit innlegg fylt av bilder i fra ei helg i cowboyutstyr. For ja, ein kan ikkje ha budd i Arizona uten å ha kjøpt seg hatt eller boots nei, så før vi kjørte nedover til Tombstone så hadde eg og Linda vært på shopping og handla inn. Vegard sku egentlig ikkje ha seg boots, men vi måtte dra kortet når vi kom ned til Tombstone og såg folka rundt. Nei, då kunne ikkje mannen trø rundt i kvite tennissko og cowboyhatt lenger!
Vi kom ned på fredagen litt seint etter at vi hadde vært i Tuscon og sett på atomsiloen(link). Hotell blei booka på veien og vi enda opp med eit rom eit lite stykke utfor sentrum. Vi måtte jo prøve å finne oss nåke å ete og kjørte derfor ned til sentrum. Vel det er lettare sagt enn gjort, då dette er ein by som tydeligvis stenger matservering veldig tidlig! 🙊 Vi enda opp med den einaste restauranten som solgte mat etter kl 20:30, og var egentlig veldig happy med det! (Dette var bare eit lite tips til dåke som sikkert skal reise nedover på sikt. ) Her er utsikten i fra hotellet vårt. Byen ligg med andre ord midt uti ingen plass, og ganske nært Mexico grensa.
Tombstone er egentlig ein veldig kjent by i westerntida, og var og ein av dei rikaste byane i Arizona pga sølvgruvedrift. Wyatt Earp er ein av dei kjente westernfolka som budde her, i lag med ein som vart kalla Doc Holliday. I filmen “Tombstone”, så er det desse to som er i fokus i ein veldig kjent “gunfight” utanfor O.K. Corral. 😊
Boothill graveyard
Lørdagen starta vi på Boothill Gravplassen som ligg litt utanfor sentrum. Her ligg dei aller fleste i fra westerntida gravlagt, og då og alle i frå filmen Tombstone. På døra på dette bygget står det “No guns please, graveyard is full”, altså ; “Vær så snill, ingen pistolar. Gravplassen er full”.😅
På alle steinane stod det navn, dato og korleis dei var drept. Det var ikkje så vanskelig å resonere seg fram til kven av dei som hadde vært i samme kam foråseidetsånn. Når vi var der oppe så begynte det faktisk å hagle og. Tombstone ligger over 1000 moh, så det kan bli litt vær her. ❄️
Fasinerande kva som sto på dei forskjellige gravsteinane altså. Denne gravsteinen er visst og kjent i frå filmen.
Vidare kjørte vi nedover til sentrum av byen. Og som forventa var det ikkje asfaltert i hovedgata, men brun grus som i cowboyfilmane.🐴 Rimelig tomme gater var det og, siden vi var der i midten av januar. Kan tenke, og håpe, at turismen har tatt seg litt opp no.
Mangla bare litt bakgrunnsmusikk og ein “tumbleweed” som rulla bortover gata her. 🙊
Kor enn vi gjekk i denne lille byen, passerte vi folk som var kledd i cowboysko, cowboyhatt, pistolbelte, pistol og frakk, damene var ofte kledd i det samme bare i “dameversjonen”.😊 Desse hadde kledd seg opp for å framføre eit show basert på kvinner i cowboytida. Det var altså ikkje slik damene gjekk der nede no.
🐴 🐴 🐴 🐴 🐴 🐴 🐴 🐴 🐴 🐴
Her var vi å åt lunch på Crystal Palace, ein av dei tre mest kjente saloonane i Tombstone. Her var det livemusikk og mykje liv midt på dagen. Veldig koselig! 🐴
O.K Corral
Det er her skytinga mellom Wyatt Earp, Doc Holliday, Virgil, Morgan Earp mot ein gjeng cowboyar i byen. Det heile seies å være over på 30 sekund, og etterlot seg dei tre cowboyane døde. Desse er då gravlagt på Boothill gravplassen lengre oppe i innlegget.
Igjen, sjå Tombstone filmen så forstår du alt. 😅
Her møtte vi gjengen utenfor i gata før framvisningen. Dette var dei som var good-guys i hendelsen.😊
Bird Cage Theatre
På lørdags kveld booka vi ein spøkelsestur på Bird Cage Theatre, som var ein kombinasjon av ein saloon, bar, gamling og bordell som var i drift i fra 1881-1889. Dette var ein veldig “classy” plass å få komme inn, så det var så absolutt ikkje billig å kjøpe seg plass ved eit bord eller ein boks (som på bilden under til venstre). Studerer du bildet til venstre litt meir, kan du sjå mange kulehull i taket. Det var med andre ord ofte litt slossing og folk som ikkje var så fornøyde med kvarandre her. Og korleis løyste dei det før? Jo, ofte med pistolen sin.
Etter omvisningen var det tid for spøkelsesturen.👻 👻 Det er faktisk sagt at dette er ein av USAs mest hjemsøkte plassar, og derfor er det vist og veldig godt dokumentert aktivitet her. Vi skulle no sette oss i ein ring, innerst i lokalet, skru av lyset og prøve å kontakte dei på “den andre sida”. Guiden hadde med seg nåken elektromagnetiske målera som ho la på bordet forran oss. Desse målarane skulle registrere varme og energi, og kunne då altså fange opp den såkalla “åndelige aktiviteten” som var i rommet. Åndene som budde her likte veldig godt når vi fortalte vitsar, latter, spelte livlige gamle sangar i fra spotify og slikt. Med andre ord var det heldigvis nåken livlige ånder denne natta. Når åndene likte det som blei sagt så bevega sensoren på måleren seg til orange og grøn, ellers låg den konstant på raud. 😱
Sjølv om vi ikkje trur på slikt, så har du jo veldig lyst på eit tegn eller å sjå nåke bare fordi liksom. Vi satt jo alle veldig spente der! Eg og Vegard satt ved siden av eit par som hadde vært på denne rundturen 5(!) ganger, og dei hadde aldri opplevd så mykje aktivitet før.👻 👻 Dei var supergira og hadde med sin eigen måler og greier. Tok opp lydopptak og prøvde å snakke med åndene. Så etter å ha sete her i mørket i 40 min var det godt å få på lyset igjen. Skal vi tru på det? Vel vi er ikkje overbeviste. Men ei dame som satt nærmest trappa kunne fortelle at ho hadde sett ein skygge av ei lita jente med mørkt hår, og guiden kunne bekrefte at det var eit “kjent spøkelse” for dei.😱 😱 Så etter denne intense opplevelsen måtte vi rett og slett ta turen til Tombstones mest kjente saloon, Big Nose Kate´s saloon.
Her var det og skikkelig god gammaldags livemusikk, enkel mat, øl og dei fleste var kledd i cowboyutstyr. Vi møtte og nåken andre nordmenn i fra reisefølget vårt, og satt resten av kvelden her. Vi hadde ei heilt fantastisk kjekk helg, og er veldig glade for at vi har fått opplevd denne delen av Arizona med så ekstremt mykje historie rundt seg! Enda ein vellykka tur med eit supert reisefølge 😊
På veien heim igjen måtte vi faktisk kjøre gjennom grensekontrollen. Dei spørte om vi var amerikanske, og når vi svara at det var vi ikkje så såg det ut som om heile verdenen deirast raste sammen og dei måtte gjere litt jobb. Dei spørte deretter etter pass, nåke som vi sjølvsagt ikkje hadde med. Så sa vi at vi var Norske og viste militærbeviset og fekk kjøre fint vidare heimover til Phoenix. Så, om du kjører nærmare enn 100 miles i fra grensa til Mexico så kan det være lurt å ha med passet sitt. 😊
Forreige lørdag tok eg og Vegard turen til dyreparken i Navarre, ca 1 time her i fra.😊 Det var meldt thunderstorm i fra 15 tida, så vi hadde ikkje akkurat heile dagen på oss. Ikkje det at vi trengte det i denne dyreparken, for den var ikkje så alt for stor, egentlig ein perfekt liten helgeaktivitet. Vi kom og heldigvis unna thunderstormen, og regnværet, heilt til vi kom heim igjen på kvelden.
Det som skilte denne dyreparken i fra dei andre vi har vært i tidligare, var at her kunne ein gå rundt å mate nåken av dyra aleine! Det var jo ekstra gøy for ungane, og oss 😏
Altså, når vi kom inn i fugleburet så blei eg nesten angrepen av små fuglar som var ute etter matpinnen eg hadde kjøpt med. 😅 Vegard fekk ein haug av dei på skoa sine, og dei flytta seg liksom heller ikkje. Dei var rett og slett litt for tamme, men gøy var det absolutt! 🌺
Etter mating av fuglar bar det rett bort til giraffane. Endelig! Dei er så store og majestetiske, rett og slett fasinerande. Dei var og tydelig vane med å få snacks av forbipasserande, og strekte halsen fram i det vi kom bort. Eg ville jo sjølvsagt ikkje gi rett i fra koppen, men heller direkte i munnen. Det var ein klissete opplevelse, men det var heldigvis antibac lett tilgjengelig. Vegard, han er tydeligvis bygutt😏 og måtte gi giraffane mat i fra koppen sin. 😜 Gud forby litt slim på henda.. Heheee😘
Også den store giraffen! Han kom etter at alle ungane var gått vekk. Mulig han var lei av dei 😅
Rimelig stor størrelsesforskjell på den store og den vetle giraffen ja!
Den gule papegøyen er eg sikker på at svarte meg når eg sa hallo. 😏
Det var og ein togtur vi kunne ta. Denne gjekk rundt inne på savannen. Her fekk vi sjå nasehorn, zebra, gorilla, gnu og kamel.😊 Eg hadde håpa vi skulle få sjå flodhest og, men den gjømte seg under vatnet når vi kjørte forbi. 😞
Her er nasehornet bakerst på savannen.
Store skilpadder! 🐢 Men, dei var faktisk ikkje så store som dei vi svømte med på Hawaii, dei var enorme!
Vi var på alligatormating kl 14, men det er ikkje store showet.🐊 Alligatorane er nemlig supersløve og vil helst at maten skal bli plassert i munnen på dei. Men han var svær då!
Kenguruane kvilte seg i skyggen. Var rimelig trykkande og varmt den dagen, så kan godt forstå dei!
Desse to sto å passa på reiret og egga sine. Dei jobba på for at reiret skulle bli best mulig, og når vi stoppa opp for å sjå på dei så stilte dei seg opp å passa på reiret sitt.😊
Som nevnt var det meldt heftig thunderstorm her i området på kvelden. Og thunderstorm, det skal eg skrive under på at det var. Eg er nesten sikker på at vi var midt inni senteret på eit tidspunkt. Eg har aldri sett hummelen lyse opp så mange ganger, og så lenge, nåken gang før.. Og samtidig som det var tidenes diskotek ute, så hølja det ned i bøtter og spann. Det var meldt over 10 cm regn på 1 time, altså 10 cm!! 😮 Eg fekk inn varsel på telefonen om oversvømmelsefare og i samme stund kunne vi sjå brannbilane ule forbi vinduet vårt. Enda godt vi ikkje skulle gå nåken plass den kvelden der! Uværet holdt fortsatt på når vi la oss, og til langt ut på natt! For å sei det sånn, eg er nok kanskje nesten herda for lyn når eg har budd her borte eit år. For slikt uvær har vi i alle fall ikkje heime, ikkje i nærheten ein gang 😅
Helga før 17.mai hadde vi egentlig ingenting planlagt. Det var meldt fint vær, så på lørdagen bestemte vi oss for å reise på dagstur til Pensacola med Eirik og Linda.😊 Pensacola er den vestligaste byen i Florida, og ligge på grensa mot staten Alabama. Byen har enormt mykje historie, og har blandt anna vært under både spansk, fransk, engelsk og amerikansk regime. Over alt i byen så går ein forbi desse pelikanane. Mulig dei skal vokte byen, eller nåke sånn. Ikkje veit eg, men stilig var det i alle fall! 😃
Vi starta dagen med lunch på Fun Urban Dining. Dette var fire matvogner som var sett opp som eit resturantområde. Akkuratt det vi trengte der og då. Streetfood pleier å være velsmakande, og for min del som kjørte safe og gjekk for taco så var det det. 😊
Stilige? Eg trur nok dei står der permanent.
Når vi såg denne bilen så veit eg ikkje heilt ka eg tenkte… Bare sjå på døra på den! Kulehull?? 😮 Altså, “Det er USA…”🙄
Byen var litt vanskelig å forstå seg på, så vi gjekk vel egentlig bare rundtom å såg på det som var der. Litt på måfå, men vi fekk nå gått ein del då! Litt turistar uten mål og meining, er godt det og iblandt😅
Fekk litt New Orleans følelse over desse bygga her! Så fargerike og fine, men uten musikken og støyen som er i gatene i New Orleans.
Byen bugna forresten i syrinetrer over alt! VÅÅÅÅÅR ❤️
Og vi måtte jo sjølvsagt lukte då.. Haha, ho dama som kjeme bak Linda der forsto ikkje heilt ka vi dreiv på med der vi sto å sniffa intenst inn i syrineblomane.. Men, det lukta jo så vår at vi bare måtte.😃
Tydelig at byen er full av historie. Vi hadde sjølvsagt ikkje nåke behov for å gå inn i dei gamle bygga, men gjekk ute i gatene og såg på dei. 😅
Mange fine hus! Følte nesten vi var midt inni ein film der vi gjekk.
Strolli´n
Enda eit museum vi ikkje gjekk innom 😅
Våpenmann med våpen.
Vidare gjekk vi nedover til piren. Her sto det enda ein pelikan i friske fargar.
Det sto fleire folk å fiska langs bryggekanten. Dette er nåke vi har sett fleire plasser her i Florida. 😊
Båtane som låg til kai her var bare usansynlig lukseriøse.. Nåken av dei var heilt på ekte større enn ein einebolig heime i Norge.. 🙄
Det faste turfølget! Vår bil bakerst, og Linda og Eirik sin fremst. Blir trist å reise i frå dei når vi skal heim til Norge!
Etter nåken timar med rusling rundt i Pensacola by kjørte vi vidare til Pensacola Beach, egentlig bare for å sjå på den. Vegard og Eirik var lite imponert over meg og Linda som skulle ned for å sjå på enda ei strand, som egentlig er lik som den heime på Okaloosa. Men, ei strand er ikkje bare ei strand nei! haha.😎
Vi fekk til og med lurt mannane med på ei lita fotoøkt. Detta krevde utrulig mykje for Vegard å stille opp på 😂 Men snill som han er så gjere han det gang på gang! ❤️
Mens vola begynte å gå ned så satte vi oss ned på ein restaurant midt på stranda. Og eg trur kanskje det var nåke av det luraste vi gjore. Ikkje bare var maten heilt nydelig, men rett etter vi hadde fått bestilt oss drikke så kom det fire-fem F-18 jagerfly fykande lavt over stranda. Dei kalles Blue angels, og er oppvisningsfly som holde til på militærbasen i Pensacola. Bare dei flya der var verdt heile turen og heile dagen til Vegard. Han glømte til og med at vi tvang han med på stranda.. 😎
Og maten, den både såg og smakte heilt nydelig! Om vi nåken skal til Pensacola så kan vi i alle fall anbefale å ta turen på Casino Beach Bar & Grille.
Nok ein nydelig dag her i Gulfen. Det skal bli rart å reise heim om 1-2 mnd!
Då var 17.mai overstått her borte og! 🇳🇴 Muligens den kjekkaste dagen i året heime i Norge, alle er så patriotiske, går i fine bunadar og alt er så fint. Eg var litt spent på korleis dagen skulle bli her borte, og skal faktisk innrømme at eg sa til Vegard at eg ikkje ville åpne verken Snapchat, sjekke Instagram eller Facebook i trass for at eg ikkje får være i Norge på den dagen…😂 Men, når eg gjekk å la meg med den innstillingen, så kunne jo dagen bare bli bedre når eg våkna opp til champagnefrokosten ved bassenget! Her har Linda, Ina og Bjørnar stått på for at alle vi som er her borte skal få ei fantastisk minnerik feiring, sjølv utanfor Norges landegrenser!😃
Det mangla ikkje på nåke.😃 Alle hadde tatt med seg ein rett kvar til frokostbordet (inkludert vafler, makrell i tomat, brunost og heimelaga grovbrød!), vi fekk champagne, vi hadde leikar, flaggheising og sangar. Og då vi sang nasjonalsangen, så er eg sikker på at det var fleire enn meg som fekk gåsehud ja! 🇳🇴
Eit nydelig matbord var stelt i stand!
Flagget var tydelig representert på kakebordet og! 🇳🇴 Kjeksa har eg bakt. Dei kjeme det nok ei oppskrift på etterkvart.
Her er den eine bunaden som var representert på damesida! Sprekt av Marianne i denna varmen 😃
Full konsentrasjon midt i leikane!
Ninea følger spent med på papirflykastinga i motvind. Ho var så herlig i bunaden sin! ❤️
Sjølv om eg savna bunaden min, så hadde eg gjort det beste ut av det og hadde med meg ein liten del av den; eit hårband eg har laga av broderibandet som høyrer til. 🇳🇴 Kanskje det var like greit at eg ikkje hadde bunaden her i år, vi hadde nemlig nærmare 35 grader her den dagen. Varmt og godt ja!
Etter champagnefrokosten ved bassengkanten kjørte vi alle ned til Destin der vi hadde leigd 4 pantoon-båtar. Skal sei det var rimelig deilig å hoppe i badeklær og få litt vind i håret etter ein heller varm start på dagen.😅 Vi starta båtturen med ein liten kortesje innover nåken kanalar der det ligg mange feriehus og båtar på størrelse med ein einebolig..
Etter båt-toget vårt kjørte vi vidare ut på Crab Island! Her ankra vi opp og nøyt dei resterande timane av båtturen. Så utrulig deilig! Ungane koste seg, dei voksne koste seg, ein super dag! Det var ikkje vanskelig å sjå kor vi kom i frå nei! Flagg over alt!🇳🇴 🇳🇴 🇳🇴
Fleire har sagt at dette var den beste 17.mai feiringa dei har vært med på, og eg kan sei meg enig i at den er veeeeldig høgt oppe på lista mi og ja! 🇳🇴
Etter Crab Island var det tid for litt mat før vi kjørte heimover til Crestview igjen.😊 Nåken valgte då å krype til køys, mens andre fortsatte kvelden lengre ut i natta..
Ka så skjedde her? haha.. Trur vi snakka om at da såg ut som om vi satt å tissa, og at ingen hadde kunna sett om vi gjore da 😂 Morsomt var da i alle fall!
Gratulera med dagen i fra firkløveren her i Florida! 🇳🇴
Håpe alle heime hadde ein nydelig feiring! Det hadde i alle fall vi!🇳🇴 Neste år blir det nok feiring i Trøndelag, men då med Hardangerbunaden på! 😃
